به گزارش پایگاه خبری «عصر اعتبار» به نقل از بازده، این پیش‌بینی توسط بانک سرمایه‌گذاری گلدمن ساکس و با همکاری جیم اونیل صورت گرفته است. جیم اونیل، اقتصاددانی است که مقاله‌ای مرتبط با همین موضوع را به نگارش در ‌آورده است. این کشورها بر اساس اقدامات بنیادی‌شان در جهت پی‌ریزی رشد اقتصادی در آینده انتخاب شده‌اند. این یازده کشور که به آن‌هاN-11 نیز گفته می‌شود شامل مصر، بنگلادش، پاکستان، فیلیپین، ویتنام، اندونزی، نیجریه، مکزیک، ایران، کره‌ی جنوبی، و ترکیه هستند.

بنگلادش

بنگلادش دارای 000، 039، 150 نفر جمعیت است و در 2015 شاخص توسعه‌ی انسانی در این کشور 0/570 بوده است. تولید ناخالص داخلی این کشور در 2014 حدود 620/3 میلیارد دلار بوده است، در حالی که سرانه‌ی تولید ناخالص داخلی بنگلادش 3/840 دلار ارزش داشته است. بنگلادش از جمله کشورهای در حال توسعه‌ای است که مردم‌اش درآمد متوسط و رو به پایین دارند. بنگلادش در چند دهه‌ی گذشته سعی در حفظ پایه‌های دموکراسی و اجرای قانون داشته است، که همین دو عامل به رشد اقتصادی این کشور کمک کرده است و در فهرست کشورهای با اقتصاد پیشرو جهان قرار گرفته است.

هم‌زمان با رشد جمعیت در بنگلادش، بازار مصرف بزرگ در این کشور به وجود آمده است، و به دلیل دسترسی آسان به نیروی کار میزان تولید و بهره‌وری نیز افزایش یافته است. بنگلادش برای کم کردن فاصله‌اش با اقتصادهای پیشرفته، باید اتکای‌اش را به صادرات مواد اولیه کاهش دهد، و برای مقابله با کمبود غذا و تغییرات آب و هوایی راهکارهایی عملی بیابد.

مصر

مصر با 000، 200، 88 نفر جمعیت، اقتصادی با درآمد متوسط رو به پایین محسوب می‌شود. میزان توسعه‌ی انسانی در این کشور متوسط است، و در 2015 شاخص توسعه‌ی انسانی این کشور به 0/690 رسید. تولید ناخالص داخلی مصر 943/1 میلیارد دلار است و سرانه‌ی تولید ناخالص داخلی این کشور در 2014 به 11، 443 دلار رسید. این کشور در دو سال گذشته در تولید ناخالص ملی‌اش شاهد رشد سالانه‌ی 4 درصدی بوده است. دولت این کشور سیاست‌های مالی قوی اتخاذ کرده است؛ سیاست‌هایی از قبیل مدیریت دستمزد خدمات شهری، کاهش یارانه‌ها، و افزایش نرخ سود به عنوان اقدامی علیه تورم. با وجود این، اقتصاد این کشور با چالش‌هایی ناشی از رشد بدهی‌های عمومی، نرخ بیکاری، و سقوط قیمت نفت در بازار جهانی دست و پنجه نرم می‌کند.

اندونزی

این کشور با جمعیت 000، 641، 237 نفر به عنوان اقتصادی نوظهور در آسیا قد علم کرده است. در 2015 شاخص توسعه‌ی انسانی این کشور به 0/684 رسید. این کشور نیز به عنوان اقتصادی با درآمد متوسط رو به پایین به شمار می‌آید. تولید ناخالص داخلی اندونزی در 2014 به 2، 684/9 میلیارد دلار رسید، و سرانه‌ی تولید ناخالص داخلی این کشور نیز در همین سال 9، 635 دلار بوده است. این کشور عضو گروه 20، اتحادیه‌ی کشورهای جنوب شرق آسیا (آسه‌آن)، و هم‌چنین سازمان همکاری اقتصادی آسیا-اقیانوسیه است. اندونزی در چند سال گذشته با ترویج تجارت منطقه‌ای و تسهیل آزادی اقتصادی شاهد رشدی فزاینده بوده است.

ایران

اقتصاد ایران با 00، 192، 78نفر جمعیت، در میان کشورهای خاورمیانه و شمال افریقا پس از عربستان سعودی در جایگاه دوم قرار دارد. ایران دارای اقتصادی با درآمد متوسط رو به بالا است؛ و در 2015 شاخص توسعه‌ی انسانی این کشور 0/690 بوده است. ارزش تولید ناخالص داخلی ایران در 2014 به میزان 1، 334/3 میلیارد دلار رسید، و سرانه‌ی تولید ناخالص داخلی این کشور نیز در همین سال 17/114 گزارش شد. اقتصاد ایران، به عنوان یکی از اعضای اوپک، شدیدا به درآمدهای حاصل از نفت وابسته است. دولت این کشور در مواجهه با نوسان‌های قیمت نفت، به امید رشد بخش خصوصی و دیگر حوزه‌های اقتصادی به ایجاد چارچوبی مختلف دست زده است.

دیگر کشورهایی که جزء 11 اقتصاد پیشرو جهان در آینده هستند

مکزیک با 000، 337، 123نفر و هم‌چنین ترکیه با 73، 723، 000 نفر جمعیت جزء اقتصادهایی با درآمد بالاتر از متوسط به شمار می‌روند. کشورهای فیلیپین (با 000، 387، 103نفر)، نیجریه (با 5394، 507، 174نفر)، پاکستان (با 182، 490، 721 نفر) و ویتنام (با 93، 388، 000 نفر) جزء اقتصادهایی با درآمد پایین‌تر از متوسط محسوب می‌شوند. در میان کشورهای این فهرست، تنها کره‌ی جنوبی با 50، 004، 441 نفر جمعیت دارای اقتصادی پیشرفته است. پیش‌بینی می‌شود این کشورها به همراه کشورهای عضو گروه بریک ( برزیل، روسیه، هند، و چین) در آینده بتوانند کشورهای گروه هفت را که اقتصاد جهان را به سلطه‌ی خود در آورده‌اند، به چالش بکشند.