به گزارش پایگاه خبری «عصراعتبار» به نقل از  باشگاه خبرنگاران پویا, در حالی که سال گذشته یکسان سازی نرخ ارز به صورت جدی  به عنوان یکی از سیاستهای پولی در دستور کار بانک مرکزی قرار گرفت، این روند عملا در دی ماه گذشته به حالت غیر فعال درآمده است.

نرخ ارز مبادله ای در خرداد ماه سال گذشته، 15 تومان افزایش یافت تا فرآیند کاهش فاصله بین نرخ ارز آزاد و دولتی آغاز شود. این روند در تیرماه با 28 تومان، مردادماه با 24 تومان، شهریور ماه با 26 تومان، مهرماه حدود 25 تومان ادامه یافت. همچنین افزایش نرخ ارز دولتی در آبان ماه حدود 33 تومان بود که به نوعی یک رکورد محسوب میشد. افزایش نرخ ارز مبادله ای در  آذر ماه حدود 29 تومان و در دی ماه حوالی 26 تومان بوده است. میانگین افزایش در 7 ماه مذکور حدود 25 تومان بوده است.

اما در بهمن ماه به یک باره افزایش نرخ دلار مبادله‌ای برای تک نرخی کردن نرخ ارز به حدود 1 تومان افزایش، کاهش یافته و همین روند در ماههای بعد نیز ادامه یافته است.

گفتنی است، افزایش نرخ دلار مبادله‌ای در 5 ماه گذشته نزدیک 2 تومان بوده که نسبت به میانگین دوره نخست رشد نرخ ارز مبادله‌ای (ماه های خرداد تا دی سال 95)کاهش 23 تومانی را شاهد هستیم.

بر این اساس سیاست یکسان سازی نرخ ارز با کاهش فاصله نرخ ارز مبادله ای با نرخ ارز بازار آزاد در دستور کار دولت قرار داشته است. این کاهش فاصله از طریق افزایش نرخ ارز دولتی یا مبادله ای توسط بانک مرکزی دنبال شده است.

در واقع افزایش تدریجی نرخ ارز مبادله ای شرایط را برای کاهش فاصله دو نرخ موجود برای ارز مهیا کرده و بعد از یک دوره مشخص در صورت ثبات قیمت ارز در بازار آزاد میتوانیم شاهد یکسان شدن قیمت دو ارز مبادله ای و آزاد باشیم.