به گزارش پایگاه خبری «عصر اعتبار» به نقل از ایرنا، حجم نقدینگی در بهمن‌ماه سال 99 برابر سه‌هزار و 309 هزار میلیارد تومان و اسفند ماه 99 نیز سه هزار و 476 هزار میلیارد تومان بود.

رشد نقدینگی در دی ماه 1400 نسبت به سال قبل از آن 39.8 درصد بود و این رقم در بهمن ماه 1400 نسبت به مدت مشابه سال قبل از آن 39.7 درصد شد، بنابراین شتاب رشد نقدینگی هفت دهم درصد کاهش داشت.

براساس داده‌های آماری بانک مرکزی، حجم نقدینگی در بهمن ماه سال 1400 برابر چهار هزار و 624 هزار میلیارد تومان شد که در مقایسه با بهمن ماه سال 1399، 39.7 درصد رشد داشته است. همچنین نقدینگی در بهمن ماه 1400 در مقایسه با اسفند سال قبل از آن 33 درصد افزایش یافته است.

اقتصاد بدون رشد نقدینگی، معنایی ندارد و وجود این پدیده در اقتصاد ایران نیز امری غیرقابل انکار و طبیعی است. موضوع مهم، اما کمیت و کیفیت نقدینگی است.

مقدار نقدینگی نباید آن‌قدر بالا باشد که نتوان ارتباطی منطقی بین آن و شاخص‌های کلان اقتصای همچون «نرخ رشد اقتصادی» برقرار کرد.

دولت‌ها همواره سعی می‌کنند رشد نقدینگی را کنترل و آن را به مسیر درست هدایت کنند. هر دولتی که بتواند رشد نقدینگی را کنترل و آن را از روندی قابل قبول برخوردار و به سمت تولید هدایت کند، می‌تواند پیامدهای مثبتی از نظر رشد اقتصادی، افزایش اشتغال و کاهش تورم را برای کشور رقم بزند. اما عدم کنترل و هدایت نقدینگی، رشد لجام گسیخته تورم را به دنبال دارد.